Bölgemizde iklim
 
            İlçemiz Güneydoğu Anadolu bölgesinin Dicle bölümünde yer almaktadır. İç bölgelerde yer aldığı için denizsel iklim özelliğini kaybetmekte ve karasal iklimin etkisi artmaktadır.
akkâri Bölümü, Doğu Anadolu Bölgesi'nin dört bölümünden biridir. Adını Hakkâri ilinden alır.
Bölüm çok dağlıktır. Karasal iklime sahip yöre de kışlar çok soğuk geçmektedir. Burası Türkiye´nin en soğuk yerlerinden biridir. Bölümde yaşayan insanların geçimi ağırlıklı olarak tarım ve hayvancılıktan ibarettir. Bölüm Hakkâri ilini komple, Şırnak ilinin doğusunu olan uludereyi de kapsamaktadır
 
 
Bölgemizde hayvancılık
 
Bozkır bitki örtüsünün yaygın olduğu bölgede daha çok hayvancılık yapılmaktadır. Genellikle küçükbaş yetiştiricileri kasım ve şubat ayları arasında hayvanlar ağılda kalmakta nisan ve mayıs aylarında yaylaya çıkıp ekim ayında yayladan inerler. Bölgede dağlık ve ormanlık alanların çok yer kaplamasından dolayı arıcılık faaliyetleri de yaygın bir şekilde yapılmaktadır. Arıcılık faaliyeti sonucunda bölgemize has kara kovan balı üretilmektedir.
 
 
İlçemizde hayvan varlığımızı şöyle sıralıya biliriz.
 
Kayıtlı arı kovanı sayısı
13,011
Kayıtlı küçükbaş hayvan sayısı
27,500
Kayıtlı büyükbaş hayvan sayısı
14,000
Kayıtlı tek tırnaklı hayvan sayısı
6,000
 
Bunun yanında kayıtsız küçükbaş hayvan sayısı 15,000 civarında olduğu tahmin edilmektedir.
Ayrıca 3 adet küçükbaş hayvan kooperatifi de bulunmaktadır.
 
 
 
Bölgemizde Tarım
 
            Bölgenin engebeli ve dağlık oluşu ve ticari faaliyetlerin azlığı nedeniyle yerli halk ihtiyaç duyduğu besin maddelerini tarımdan karşılamaktadır. Düz tarım alanları az olduğundan yerli halk genellikle temel geçim kaynağı olan ürünlerinden yetiştirmektedir. Bunları tahıllar, meyve, sebze ve yem bitkileridir. 

Her yıl yaklaşık olarak 120 çiftçimiz tarım desteğinden yararlanmaktadır.
İlçe genelinde geniş düzlükler bulunmadığı için daha çok bahçecilik hobi bahçesi şeklinde yapılmaktadır.
Bölge iklimi meyve yetiştiriciliğine uygun olup İklimi ceviz yetiştiriliciliğine çok uygundur. Her yerde ceviz ağaçlarına rastlanılabilmektedir.
 
Doğa
Zengin folklorik yapısıyla Şırnak ilinin önemli bir ilçesidir. Yaylaları ve ırmaklarıyla gezilecek doğal alanlara sahiptir. Kendine has toprak evleriyle günümüzde örneğine az rastlanır bir mimari yapıya sahiptir. Yazın uzun selvi ağaçlarıyla kışında karıyla doğa harikası olan bir yerleşim yeridir. Bahar aylarında yaylalardan toplanan ve yemek yapılan pıncar,lüşık, kerenk, big gibi bitkiler halkın sebze ihtiyacını karşılar. Meyve olarak yenen ışgın ve temtol bitkisi yaza doğru yaylalarda toplanır ve çarşılarda satılır.
Flora ve Fauna bakımından zengin bir ilçedir. Endemik bitki, ters lale veya dağ lalesidir. Türkiye'de sadece Uludere-Hakkari arasındaki dağlarda yetişen ve koruma altında olan ters lale veya dağ lalesi olarak bilinen ilçenin sembolü olmayı hak eden bir bitkidir.
Ayrıca yapılan araştırmalara Anadolu'da soyu tükendiği söylenen Hazar kaplanı da, sonuncusu Şubat 1970’te Şırnak/Uludere’de Şehit Şen isimli bir köylü tarafından vuruluncaya kadar burada yaşardı. En son ilçenin sınırlarında görülmüştür. Yaban hayatı açısından zengin bir yapıya sahiptir. Başta dağ keçisi olmak üzere, ayı, yaban domuzu, geyik,tavşan, tilki, keklik ve birçok kuş türü mevcuttur. Yayla turizmi ve kış turizmine uygun bir coğrafyaya sahiptir.
 
TERS LALE
 
Latince ismi Fritillaria imperialis olan Ters Lale genellikle soğuk iklimlerde bulunan bir bitki türüdür.
 
Türkiye'de endemik tür olarak Hakkari Şırnak ve Adıyaman'da yetişmektedir. Dünya genelinde ise Asya ülkelerinde, Anadolu'dan sonra doğuya doğru İran, Afganistan, Pakistan ve Himalayalarda yetişir. Çok soğuklarda yaprakları donabilir. Ancak bu yapraklar güneşi görmesiyle birlikte yeniden gelişmeye ve büyümeye devam ederler.
Türkiye'de ağlayan gelin olarak da adlandırılan bu bitkinin çiçeği değişik renklerde ve lalenin tersine yere doğru bakarlar. Değişik renk seçeneklerinin bulunması bitkiye estetik bir görünüm katar. Ters lale kırmızı, turuncu ve nadiren sarı renktedir. Yabani formları ise genellikle turuncu veya kırmızı renklerdedir. Yere doğru bakan çiçeklerin üzerinde, bitkinin taç şeklinde yaprakları bulunur. Doğada yetişen türleri, fare ve köstebek gibi hayvanların bulunduğu, toprağı bol havalandırılmış olan yerlerde daha sıklıkla görülür.
Dünyada ters lalenin 200, ülkemizde ise 45 çeşidi mevcuttur. En çok çeşit Türkiye'de görülmektedir. Bu 45 çeşit yoğunluk olarak Anadolu'da yetişir ve bunlardan 20'si endemiktir. Anadolu'da yetişen ters lalenin gövde boyu 30–100 santimetre arasında değişir
 
Çiçeği ters duran, içinden nektar damlayan ve genellikle süs bitkisi olarak kabul edilen ters lalenin endemik bir bitkidir.
 
Endemik türler ile nesilleri zarar ve tehdit altında olan bitki türlerinin kültüre alınarak üretim ve çoğaltmaları yapılmalıdır.
Bilim adamları tarafından tehlike altında olduğu belirtilen bitkilerin yer aldığı kırmızı kitapta ters lalenin de adının geçmektedir.
Ters lale ise boynunu büktüğü ve nektarları döküldüğü için hüznün sembolü olarak görülmüştür. Anadolu’da ‘ağlayan lale(gelin)’ olarak da adlandırılır. Sevdikleri öldüğünde yakınları, mezara ters lale dikerek hüzünlerini belirtmişler. Şırnak ve Hakkâri’deki birçok mezarlıkta ters laleyi görmek mümkündür
 
Halk arasında, "Ağlayan gelin", "Şah tuğu" gibi isimlerle anılan dik duruşlu bitkilerin, inanışa göre Hz. İsa çarmığa gerildiğinde boynunu bükerek gözyaşı döktüğü için Hıristiyanlarca kutsal sayılmaktadır. Yrd. Doç. Dr. Şevket Alp, ters lalenin anavatanının Anadolu toprakları olduğunu söylemektedir. Avrupa’ya 16 yy da Fransız bir botanikçi tarafından götürülmüş ve bu ters lale ile ilgili efsaneler üretilmiştir. 
Hıristiyanlıkta ters lâle Hz. Meryem’i temsil eder ve Ağlayan Gelin olarak anılır. Söylenceye göre, Hz. Meryem, Hz. İsa çarmıha gerilirken iki katre gözyaşı akıtmış ve gözyaşlarının toprağa düştüğü yerden bu çiçek bitivermiştir. Hazreti İsa’nın çarmıha gerilişi sırasında boynunu büktüğüne inanılan ve Hıristiyanlar tarafında kutsal sayılan ‘ters lale’, Müslümanlar tarafından da hüznün sembolü olarak mezarlıklara dikilir. 
Osmanlı’nın son dönemlerine kadar ters lale, “devletlûm; ömrüne bereket, seni ve devletimizi seviyoruz ama sen de bizi biraz daha sevemez misin!” anlamında bir yakınma ve arzu hal belirtme amacıyla kullanılmıştır. 
 
Günümüzde ise ters lale motifi görünümü itibari ile birçok tasarımcının da dikkatini çekmiş düşünebildiğiniz tüm alanlarda tasarımlara konu olmuştur. Masa örtüsünden kolyeye, yüzükten tabloya geniş skalada bir ürün yelpazesinin icrasında kullanılmıştır. Doğanın verdiği eşsiz simgelere, insansoyunun yüklediği misyonlar daha da anlamlı olmasını sağlamıştır. Bazen sadece bir aksesuar ya da eşya gibi görünse de taşıdığı anlamlar ile çok şeyi ifade etmektedir.
Öncelikle Selimiye Camii ünlü Mimar Sinan'ın ustalık eseridir bilmeyenler için. İçinde yer alan ters lale motifi içinde birçok rivayet var. Onlardandan bir tanesi ise ters lalenin alt çizgiye ulaştığı zaman kıyametin kopacağıdır. Ne var ki kıyametin ne zaman kopacağını yıllar önce oraya o motifi işleyen birinin bilmesi imkânsız! Aslında hikayesi bambaşka....
Selimiye Camii inşa edilmeden önce orada bir kadına ait lale bahçesi bulunmaktaydı. Mimar Sinan ise Selimiye'yi tam da bu noktaya inşa etmek istemişti. Sebebi ise, bakıldığında Edirne'nin birçok yerinden görünecek olması ve merkezde bulunması. Kadın ise lale bahçesinden vezgeçmek istememiş. Ama daha sonra bir anlaşmaya vararak Mimar Sinan'a lale bahçesini Selimiye Camii için vermiş. Bilinene göre kadın Camiinin bir köşesine lale figürü çizmek istediğini Mimar Sinan'a bildirmiş ve o da bunu kabul etmiş. Yani ters lalenin hikayesi aslında böyle
Ayrıca Ters Lale soğanının izinsiz olarak ilçe dışına çıkarılması yasak olan bitkidir.